تاریخچه مدال

نخستین موارد استفاده از ساخت مدال با کاربرد امروزی آن تفاوت آشکاری داشت. بنابر نقل مورخان نخستین بار اسکندر به کشیشی که او را در نبردی یاری کرد، نشانی طلایی اهدا کرد. البته این نشان به شیلد بیش از مدال شباهت داشت. 

در قرون وسطی نیز سیاستمداران از این نوع نشان‌ها به عنوان پیشکش استفاده می‌کردند. در همین قرن پیسانلو هنرمند ایتالیایی برای نخستین بار مدال‌های ریخته‌گری را تولید کرد. در سالهای بعد استفاده از مدال نظامی که در اصطلاح به آن مدالیون یا مدالیوم نیز می‌گویند رواج یافت. با شروع رقابت‌های المپیک در اواخر قرن نوزدهم استفاده از مدال به عنوان یادبود برای ورزشکاران برتر متداول گشت. مدال طلا جایزه نفر اول مسابقات، نقره سهم نفر دوم مسابقات و  برنز سهم نفر سوم مسابقات المپیک است.

در ایران نیز نخستین بار در زمان قاجار استفاده از مدال‌های نظامی و افتخار رایج شد. این مدال ها همینک نیز به افراد شاخص در موارد معدود اهدا می‌شود. امروزه مهم‌ترین استفاده مدال در ایران، اهدا آن به نفرات برتر مسابقات است و بخشی هر رویداد ورزشی مراسم اهدا مدال به نفرات برگزیده می‌باشد

ساخت مدال ورزشی

نکته‌ قابل توجه در مورد مدال ورزشی این است که مدال طلا به صورت خالص ساخته نمی‌شود. بلکه ترکیبی از فلزات مختلف و درصد کمی طلامی‌باشد. به عنوان مثال ماده اولیه مورد نیاز برای ساخت مدال‌های المپیک ژاپن از مواد بازیافتی و ضایعات گوشی همراه به دست آمده است.

مدال با روش‌های متفاوتی ساخته می‌شود. مرحله اول طراحی آن است. مشتری ابتدا طرح اولیه را ارسال می‌نماید. طرح مورد بازبینی قرار گرفته و اشکالات آن اصلاح شده یا مورد تایید قرار می‌گیرد. . البته مشتریان طراحی را می‌توانند به تولیدکننده بسپارد. فلز اصلی که در ساخت مدال ورزشی و شیلد مورد استفاده قرار می‌گیرد غالبا سرب است.

اما بهتر است بدانید در موارد خاص و نادر از فلزاتی مانند برنج نیز در ساخت مدال‌های کوچکتر استفاده می‌شود.پس از ایجاد مدل، طرح با ریخته‌گری، قالب‌گیری می‌شود. در پایان این مرحله ظاهر فیزیکی مدال ساخته می‌شود. سپس با روش آبکاری با آب طلا، نیکل، مس و … مدال طلا، نقره و برنز تولید می‌شود. شیلدها نیز با همین روش ساخته می‌شود. در مرحله آخر  به آن بند مناسبی متصل می‌کنیم.